De Wolf en de Zeven Geitjes. Systeemtherapeutisch werken met het Hechtingsperspectief

 

Deze opleiding bundelt de belangrijkste ideeën en concepten van de hedendaagse hechtingstheorie en brengt ze in een systemisch en contextgericht perspectief. Hechting wordt beschouwd als één van de grondthema’s van de menselijke en relationele ontwikkeling.

De Wolf en de Zeven Geitjes. Systeemtherapeutisch werken met het Hechtingsperspectief

Gedurende heel de levensloop gaan mensen hechtingsrelaties aan. Ze bieden veiligheid en warmte, beschermen bij gevaar en moedigen aan om nieuwe horizonten te ontdekken. Maar evengoed zijn er moeilijke of traumatische ervaringen die hechtingsrelaties op de proef kunnen stellen en eventueel aantasten.

Het sprookje van de Wolf en de Zeven Geitjes verhaalt ons hoe een gezin in groot gevaar kan komen en ernstige kwetsuren kan oplopen in zijn veiligheid en hechting. Maar door de krachtige ingreep van Moeke Geit worden de Geitjes gered, worden hechtingsrelaties terug veilig gesteld en sterker gemaakt.

In deze jaaropleiding worden duidelijke kaders en concrete hulpmiddelen aangereikt waardoor het makkelijker wordt om in de praktijk te werken vanuit het hechtingsperspectief.

Deze opleiding is bedoeld voor hulpverleners met min. een opleiding bachelor menswetenschappen die met kinderen, jongeren, volwassenen, gezinnen en/of koppels werken in de ambulante of residentiële geestelijke gezondheidszorg o.a. CGG, CAW, BJZ, CKG, psychiatrie, gehandicaptenzorg etc.

📖 Meer lezen?
Splingaer, G. (2016). Werken aan hechting en binding in gezinstherapie: de zoektocht van Kleine Ik en Grote Ik. Systeemtheoretisch bulletin, 34.3

🎞️ Meer kijken?
De metaforen van ‘Kleine Ik en Grote Ik’ uitgelegd door Greet Splingaer. Bekijk het hier.

Praktische info

Startdatum

maandag 04 november 2024

Bekijk alle opleidingsdagen
Aantal lesdagen

13


Schrijf je in

    1. Visie: Een hedendaagse en systemische kijk op het hechtingsdenken

    De klassieke hechtingstheorie werd in de nasleep van de tweede wereldoorlog uitgewerkt door John Bowlby. Het was toen een fascinerende vaststelling dat veilige hechting even belangrijk bleek als voeding en warmte voor de ontwikkeling van het jonge kind.

    Na zoveel jaren blijkt de hechtingstheorie opnieuw springlevend. Onderzoek en praktijkervaring leren ons dat hechting een centraal ordenend principe is in de menselijke levensloop. Niet enkel baby’s maar ook kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen hebben nood aan een veilige basis om goed te kunnen functioneren in onze sociaal- emotionele wereld. Heel wat klachten en problematiek blijken terug te gaan op hechtingskwetsuren o.a. gedrags- en emotionele problemen van kinderen, ontredderde en stuurloze adolescenten, partnerrelatieproblemen, verslaving, misbruik en mishandeling etc.

    Waar aanvankelijk het hechtingsproces vooral werd beschreven vanuit de moeder-kind dyade, is de focus nu sterk verbreed. Kinderen zijn in staat om zich aan meerdere mensen tegelijk te hechten. Verschillende ervaringen van hechting wordt geïntegreerd, kunnen elkaar ondersteunen of overschrijven. De veilige basis wordt gevormd binnen een relatienetwerk (gezin, instelling, team…) en hoort thuis binnen een bepaalde cultuur en samenleving. Het systemische en contextgerichte denkkader is bijzonder helpend om deze complexiteit in kaart te brengen.

    De eerder pessimistische visie op hechting (o.a. idee van bodemloosheid) werd vervangen door een verhaal van hoop en groeikansen. Ook kinderen met ernstige hechtingskwetsuren kunnen mits de goede opvang en begeleiding van zichzelf en hun hechtingsfiguren uitgroeien tot veilige volwassenen. De hulpverleningsrelatie wordt hierbij beschouwd als een mogelijke correctieve hechtingservaring. De hulpverlener stelt zich op als tijdelijke hechtingsfiguur en kan zo samen met de cliënt het onveilige verhaal trachten te herschrijven naar een meer autonoom en veilig verhaal.

    Doel van de jaaropleiding is om de rijkdom van het hechtingsperspectief concreet te verduidelijken in een systemische visie op begeleiding en psychotherapie.

    Het sprookje van de Wolf en de Zeven Geitjes levert ons het metaforisch raamwerk van waaruit we kunnen denken hoe een groot gevaar op basis van veilige hechtingsrelaties kan worden opgevangen en omgebogen tot een groeikans voor kinderen en gezinnen.

    “Het thema hechting opent vele deuren in de zoektocht naar het omgaan met gezinnen, koppels, kinderen en jongeren. Meest boeiende opleiding die ik in jaren gevolgd heb.”

    2.   Grondplan

    2.1   De hulpverleningsrelatie als veilige haven/ werken met volwassenen

    • De basisconcepten van de hechtingstheorie (Bowlby) worden uitgewerkt: veilige basis, exploratie, hechtingsstijlen, meervoudige hechting, mentale representatie, mentalisatie,…
    • We werken het concept ‘familie- en gezinsscripts’ (Byng-Hall) uit en staan stil bij de intergenerationele overdracht van hechtingsstijlen.
    • We focussen op de opbouw van de hulpverleningsrelatie:
      De hulpverleningsrelatie als mogelijke correctieve hechtingservaring. Hoe krijgt de ontmoeting tussen de cliënt en de hulpverlener een kleur vanuit ieders eigen hechtingsstijl?
      Mogelijkheden en valkuilen.
    • We hebben bijzondere aandacht voor het opbouwen van een veilige hulpverleningsrelatie met volwassenen binnen een multi-stress context.
    • De ontmoeting tussen Grote Ik en Kleine Ik (Splingaer, 2016) wordt als metafoor uitgewerkt en het werken met dieren, tekeningen, … worden als alternatieve gesprekstalen verkend.
    • Er wordt gewerkt met beeldmateriaal, casussen en ervaringsgerichte oefeningen.

    2.2   Werken met koppels

    • Waar gaan de terugkerende conflicten bij koppels over en hoe zijn ze te begrijpen vanuit hechting?
    • Aan de hand van nieuwe evoluties, kennis over volwassen gehechtheid en EFT bespreken we basispatronen van conflicten in de partnerrelatie.
    • We oefenen concrete vaardigheden in het hechtingssensitief werken met koppels.
      • Hoe verbinden we ons met beide partners en raken we niet vast in de polarisatie van de koppeldynamiek?
      • Hoe nemen we leiding in het werken met koppels?
      • Hoe hanteren we conflicten in de sessie?
    • Aan de hand van het werken met de koppeldynamiek leren we hoe hechting ons toelaat zowel te werken met de emotionele binnenkant van mensen als met de steeds terugkomende circulaire processen tussen hen.
    • We staan stil bij de centrale rol van emoties bij het hechtingssensitief werken.
    • Hoe creëren we corrigerende hechtingservaringen tussen partners?
    • We hebben bijzondere aandacht voor uit de hand lopende conflicten en partnergeweld. We bekijken hoe het werken via hechting veiligheid in de relatie kan brengen.
    • Dit alles wordt duidelijk gemaakt aan de hand van concrete casussen, filmmateriaal en oefeningen.

    2.3   Hechtingsgericht werken met kinderen en gezinnen

    Afbeelding
    • Aan de hand van concrete voorbeelden wordt het belang van hechtingsscripts in gezinnen met jonge kinderen en de mogelijkheden tot therapeutische bijsturing, toegelicht. Er worden concrete helpende metaforen aangereikt, om hechtingsscripts in gezinnen bespreekbaar te stellen.
    • De ingrijpende invloed van hechting op de ontwikkeling van kinderen: invloed op de neurologische ontwikkeling van kinderen en mogelijkheden tot emotie- en gedragsregulatie, invloed op zelfbeeld, beeld van anderen en van relaties, de ontwikkeling van de mentalisatiefunctie bij kinderen
    • In deze opleiding wordt ook aandacht besteed aan de implicaties van het hechtingsdenken bij het opvoeden van kinderen, zowel in hun natuurlijk milieu als in kinderopvangcentra, pleeggezinnen of andere vormen van opvang.
      De centrale vraag daarbij is: wat leert de rijkdom van het hechtingsperspectief omtrent “goed ouderen” in allerlei aspecten zoals:

      • Hoe kun je de invloed van transgenerationele scripts in beeld krijgen en hoe kan deze worden gecorrigeerd bij jonge ouders?
      • Wat betekent sensitief-responsief reageren, zowel in situaties waarin kinderen nood hebben aan nabijheid of net nood hebben aan exploratie?
      • Hoe kunnen begeleiders ouders helpen om stapsgewijs het mentaliseren op gang te brengen bij hun kinderen? Op welke wijze is containment en het mentaliseren over hechtingsposities van de begeleider daarbij een belangrijke bron van inspiratie?
      • Hoe kunnen ouders en zorgfiguren vormgeven aan veilige en afgestemde structurering?
    • Werken met ernstige hechtingsproblemen in gezinnen.
      • Hoe ontstaat geblokkeerde zorg bij ouders en hoe kunnen we hen helpen opnieuw open te staan voor de hechtingssignalen van hun kinderen?
      • Wat is complex trauma bij kinderen en hoe bieden we hen opnieuw kernen van veiligheid?
      • Hoe kunnen we opnieuw aansluiten bij de primaire hechtingsbehoeften via afgestemd lichaamsgericht werk en spel?

    2.4   Werken met adolescenten en hun gezin: inleiding in ABFT

    Heel wat probleemgedrag van jongeren gaat terug op gekwetste hechtingsrelaties.
    Via elementen uit Attachment-based family Therapy kun je

    • leren om gehechtheidsbreuken te identificeren
    • jongeren helpen om over deze breuken zorg en steun te vragen
    • ouders helpen om op deze vraag op een ondersteunende en zorgende manier te reageren.

    Deze interventie leidt tot corrigerende gehechtheidservaringen en stimuleert een meer verbindende communicatiestijl tussen jongeren en ouders. Met deze vernieuwde verbondenheid en meer constructieve communicatie wordt vervolgens gezinnen geholpen om samen problemen te overwinnen.

    2.5   Praktijk en supervisie

    De opleiding is in zijn geheel zeer praktijkgericht.
    Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van praktijkvoorbeelden, oefeningen en rollenspel.
    Deelnemers krijgen doorheen de opleidingsdagen de kans om eigen praktijkwerk en vragen te bespreken.

    Het leren gebruik maken van ondersteunende methodieken zoals:

    • een hechtingsgenogram
    • het inventariseren van het netwerk van hechtingsfiguren en het plaatsen op een tijdslijn
    • het gebruik van metaforen
    • het herschrijven van onveilige hechtingsnarratieven
    • hechting ondersteunende spelvormen (gebruik van Theraplay elementen)

    Siegrid Degryse

    Greet Splingaer

    Jef Slootmaeckers

    Gastopleider


     

    Prof. Guy Bosmans

    Professor in de klinische kinder- en adolescenten psychologie aan de KU Leuven.
    Hij doet onderzoek naar de ontwikkeling van gehechtheid en de rol van gehechtheid in de ontwikkeling van gedrags- en emotionele problemen. Hij is academisch verantwoordelijke van de PEV opleiding Attachment-Based Family Therapy.

    “Opleiders met veel begrip, kennis en ervaring. Ze voeren met passie hun vak als therapeut uit en spreken er ook zo over in de opleiding.”

    Toelatingsvoorwaarden

     

    Voor hulpverleners met min. opleiding bachelor menswetenschappen die met cliënten en /of cliëntsystemen werken in de ambulante of residentiële geestelijke gezondheidszorg o.a. CGG, CAW, BJZ, CKG, psychiatrie, gehandicaptenzorg, etc.

    Afbeelding

    “Diepgaande opleiding waar je buitenstapt met een waaier aan nieuwe ideeen en tools over gehechtheid. Professionele lesgevers met jaren toepasbare ervaring. Het is een jaar waarbij je jezelf tegenkomt binnen je job en jezelf als persoon. Er wordt met veel zorg voor de cursisten gezorgd.”

    Anoniem (2022-2023)

    “Wil je een ruimere kijk krijgen op gehechtheid en nieuwe kansen zien en creëren voor kinderen, jongeren en volwassenen die je ontmoet in jouw werkveld (zowel ambulant als residentieel), dan is dit de ideale opleiding. Je leert vanuit een veilige basis en in een besloten groep onder leiding van ervaren mentoren. Theorie en praktijk worden met elkaar gecombineerd en geven je als hulpverlener, therapeut de nodige oefenkansen en casusbesprekingen om er mee aan de slag te gaan in het werkveld. Het geeft je moed en zin om je nog verder te verdiepen in de thema’s die ze aanreiken. Want gehechtheid is je reisgenoot van je eerste tot je allerlaatste adem.”

    Marita – Pleegzorgwerker (2022-2023)

    “Digitale lessen zijn vermoeiender. Hier werd rekening mee gehouden door tijdig een pauze in te lassen en vroeger af te ronden.
    Digitale lessen zijn ook minder gezellig. Hier werd over gesproken en desondanks was er toch een aangename en warme sfeer aanwezig.”

    Anoniem

    “Het is een ontzettend boeiend thema, het verruimt je blik enorm.
    Dat geeft zoveel energie en hoop om te blijven volhouden bij cliënten die een grote onzichtbare koffer vol lelijke ervaringen met zich mee dragen.
    Het maakt dat je als hulpverlener nog meer in je kracht kan gaan staan om zo bij te dragen aan kwaliteit van leven van cliënten.”

    Anoniem

    “De opleiding geeft heel concrete handvatten om mee aan de slag te gaan vanuit theoretische en soms best wel abstracte kaders.
    Door in het hier en nu aan veiligheid te werken worden er intense leermomenten gecreëerd.
    Een mooi voorbeeld van ‘Walk the talk’.”

    Anoniem

    “De opleiding heeft mij in mijn kracht gezet en mij zelfvertrouwen gegeven om te kunnen groeien.
    Inzicht in de hechtingstheorie zou de basis moeten zijn voor elke startende psycholoog!
    De opleiding verbreedde mijn horizon en bood nieuw perspectief op problematieken, die ik ervoor te nauw bekeek. Het bracht rust, zowel op professioneel vlak als op persoonlijk vlak.”

    Anoniem

    “Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar het heeft mijn leven professioneel en privé verrijkt!”

    Anoniem

    “De opleiding geeft nieuwe zuurstof in mijn werk, leven en persoon. Een aanrader voor iedereen die met mensen werkt!”

    Anoniem

    “De impact op de verschillende domeinen van mijn leven is niet te onderschatten. Zoveel inspiratie, maar vooral veel goesting om met het hechtingsthema aan de slag te gaan.”

    Anoniem

    “Deze opleiding heeft mijn mensbeeld geïnspireerd. Zowel in mijn gezin als professioneel heb ik geleerd om aandacht te hebben voor impact van hechting. De invloed van (tijdelijke) hechtingsfiguren is mij duidelijk geworden. Er werd meermaals gewerkt met veelzeggende metaforen die erg verhelderend zijn.
    De lessen zijn wetenschappelijk onderbouwd en steeds doorspekt met praktijkvoorbeelden. Er werd literatuur aangereikt, diagnostisch materiaal, teksten, …
    Een aanrader voor elkeen die met en voor (kwetsbare) mensen werkt. Bovendien leer je de aspecten “hechting en mentaliseren” gebruiken als hefboom binnen teamwerking.
    Een aanrader van formaat!”

    Anoniem

    “Vanuit de veilige haven van ervaren opleiders gingen we op exploratie in de boeiende wereld van hechting. Aan de hand van theoretische concepten en ervaringsoefeningen over afstand en nabijheid kregen we een zicht op onze eigen hechtingsdynamiek.
    Op die manier konden we verbinding maken met onze rol als hulpverlener en hoe we die, net als het team rond ons, opnemen tegenover onze cliënten.”

    Anoniem

    “Een heldere kijk op jezelf als persoon in hulpverleningsrelaties met cliënten en in relaties met collega’s. De opleiding heeft me geleerd milder te zijn voor mezelf, maar ook voor mijn cliënten.
    Dit kader biedt voor mij absoluut een toegevoegde waarde in het werken met mijn cliënten, qua basishouding en qua kennis.”

    Anoniem

    “Deze opleiding bevat een rijkdom aan theorie, praktische handvaten en ervaringsgerichte processen om in je werkcontext en bij jezelf toe te passen.”

    Anoniem

    “Deze jaaropleiding symboliseert authentiek het proces van hechten en onthechten, een unieke opleidingservaring. Ervaringsgericht, puur van binnenuit én een stevige theoretische basis. Eigenlijk een verplichting voor élke hulpverlener!”

    Anoniem

    “Het thema hechting opent vele deuren in de zoektocht naar het omgaan met gezinnen, koppels, kinderen en jongeren. Meest boeiende opleiding die ik in jaren gevolgd heb.”

    Anoniem

    “Boeiend om stil te staan bij je eigen hechting en te zien welke invloed dit heeft op jezelf als hulpverlener. Leerrijk om nadien te leren spelen met verschillen in hechtingsstijl.”

    Anoniem

    “Een inspirerende opleiding waardoor je in je casussen beter leert kijken door de bril van hechting i.p.v. in termen van diagnoses.”

    Anoniem

    “Opleiders met veel begrip, kennis en ervaring. Ze voeren met passie hun vak als therapeut uit en spreken er ook zo over in de opleiding.”

    Anoniem

    “Heen en weer gaan tussen theorie en praktijk, tussen het IK als professional en het Ik in de persoonlijke sfeer, tussen het individu en het gezin/de groep, tussen man en vrouw, balanceren tussen afstand en nabijheid.
    Het was soms verwarrend maar steeds verrijkend.”

    Anoniem

    “Hoopgevend en inspirerend perspectief op hechting.
    Duidelijke inzichten en handvaten om hiermee aan de slag te gaan.”

    Anoniem

    “Duidelijk en sterk theoretisch kader, onderbouwd door wetenschappelijke onderzoek.
    Zelf grondig de literatuur doornemen is een must. Tijdens de opleidingsdagen wordt de theorie geïmplementeerd in de praktijk en ruimte gemaakt voor reflecties en oefeningen.”

    Anoniem

    “H-ECHT-ing: een thema waar je als persoon, als hulpverlener “echt” in stapt.”

    Anoniem

    Bekijk ook deze gerelateerde opleidingen

    Heb je nog vragen?

    Bekijk alle veelgestelde vragen hier